دل نوشته

سلام قند عسلم.

داریم به روزای آخره انتظار نزدیک میشیم خیلی دیر و سخت میگذره ولی همین سختیشم شیرینه.

دیگه کم کم باید رک بگم که میترسم خیلی هم میترسم از زایمان میترسم ولی میخوام قوی بشم من دارم مادر میشم پس نباید ترس بدلم راه بدم من دارم یه زندگی رو به این دنیا میارم پس نباید بترسم.

استرس دارم واسه بزرگ کردنت واسه بد از مرخصی زایمانم و تنها گذاشتنت.

میدونم همش میاد و میگذر و من تا به خودم بیام می بینم دارم تورو داماد میکنم ولی انگار مادر و استرس و دغدغه بچه ای که براش همیشه بچه است هرچند نامهوم هر چند غریب و دور از باورم ولی منم درگیر همین استرسها و دغدغه ها شدم.

شاید برای فکر کردن به اینکه برای آیندت باید یه سقف بسازم خیلی زود باشه ولی من دارم از همین الان که تو دلمی برای این مسائل دچار استرس میشم.

فقط از خدا میخوام بهم توان بده مادری باشم برات دوست و یاورت نه فقط مادرت.

دوست دارم با همه ی دغدغه هایی که وارد زندگیمون میشه،دوستت دارم چون شیرین ترین حس دنیا رو به من میدی و در کنار همه ی استرسهای جدید و دغدغه های ناشناخته شیرینی به زندگیمون میدی که قابل وصف نیست.